bootleg

Bootleg Top 20 / Wrzesień 2022

Tego chyba jeszcze nie było. Szesnaście na dwadzieścia płyt podstawowego zestawienia ukazało się w tym roku. A już na pewno nie było nigdy tak, by na liście w ogóle znalazły się płyty Rammstein i Muse, bo zespoły te z niegasnącym zapałem zawsze ignorowałem. „Will Of The People” to, z jednej strony, przerost formy nad treścią. Taki Queen XXI w., nawiązania do Freddiego i spółki są momentami czytelne aż do bólu, dlatego uznać je należy raczej za hołd. Ale, z drugiej strony, słuchanie nowej płyty Muse przynosi wiele przyjemności. Coś jak zatrzaśnięcie się na noc w magazynie sklepu z żelkami. Wiadomo, że na zdrowie to nie wyjdzie, a jednak trudno opanować się przed jedzeniem. Utwór tytułowy i „We Are Fucking Fucked” będą z pewnością żelaznymi punktami koncertów. A jest jeszcze mający swe źródło w twórczości U2 utwór zatytułowany „Verona”. Płyta krótka, więc warto przynajmniej spróbować. W przypadku Rammsteina natomiast, do płyty przyciągnął mnie numer tytułowy i jakoś tak wciągnąłem się w całość.

Świetny, choć nieco eklektyczny, album nagrał Greg Dulli ze swoim Afghan Wigs. Czwartą po reaktywacji płytę wydał Suede i trzeba powiedzieć, że jest to jeden z niewielu przypadków, gdy zespół po długiej przerwie wzniósł się na wyżyny, nagrywając jedne z najlepszych albumów w karierze. „Autofiction” doskonale wpisuje się w ten trend, przy czym chwilę należy poświęcić na to, by te melodie zagnieździły się na dobre w głowie.

The Black Crowes przybyli już do Europy na trasę, na której powracają do debiutanckiej płyty. The Black Crowes to dziś bracia Robinsonowie i chyba po to, by nieco zaprzeczyć tego typu stwierdzeniom, zespół wypuścił EP’kę zatytułowaną „1972”, na którą złożyło się sześć kompozycji, które pierwotnie ukazały się właśnie w 1972 roku. Oczywiście wszystkie są cudzego autorstwa. Na uwagę zwracają przede wszystkim „Rocks Off” Stonesów, „The Slider” Marca Bolana, „You Wear It Well” Roda Stewarta i „Papa Was a Rollin’ Stone”. I właśnie ten ostatni utwór uświadamia, jak trudną, najczęściej skazaną na porażkę, ścieżką jest nagrywanie coverów. W oryginale utwór ten wykonywał zespół The Undisputed Truth, ale w powszechnej świadomości utrwaliło się wykonanie The Temptations (obydwa single ukazały się w tym samym roku). Wystarczy porównać ilość odtworzeń w serwisach streamingowych i wszystko staje się od razu jasne. The Black Crowes zawsze na koncertach sięgali po cudzesy, ale to nie do samo, co rejestrowanie ich w studio. „Papa Was a Rollin’ Stone” i sąsiadujące z nim na „1972” nagrania pozbawione są ikry. Informacja ta może okazać się o tyle istotna, że płyty nie ma w streamingu. Przed zakupem warto wypróbować zawartość. Mam nadzieję, że nadchodzący koncert w Berlinie okaże się miłym zaskoczeniem.

Nowy album Editors, podobnie jak poprzednie, osadzony jest w elektronice. Trochę brakuje gitar, ale to niekoniecznie musi oznaczać coś złego. Gitar za to nie brakuje na nowej płycie Killing Joke, a Jaz Coleman prezentuje wyborną formę. Chwilę dam jeszcze nowej propozycji Death Cab For Cutie.

1. Muse „Will Of The People” (2022)
2. Rammstein „Zeit” (2022)
3. Afghan Wigs „How Do You Burn?” (2022)
4. Suede „Autofiction” (2022)
5. The Black Crowes „1972” (2022)
6. Jack White „Entering Heaven Alive” (2022)
7. Arcade Fire „WE” (2022)
8. Mudhoney „Digital Garbage”
9. Editors „EBM” (2022)
10. Death Cab For Cutie „Asphalt Meadows” (2022)
11. Ozzy Osbourne „Patient Number 9” (2022)
12. Eddie Vedder „Earthling” (2022)
13. Kasabian „The Alchemist’s Euphoria” (2022)
14. Killing Joke „Absolute Dissent” (2022)
15. Placebo „Never Let Me Go” (2022)
16. Indochine „Alice & June”
17. Crowded House „Crowded House”
18. Jack White „Fear Of The Down” (2022)
19. Simple Minds „Live – In The City Of Light”
20. Yard Act „The Overload” (2022)

= = =

21. Neil Young „Noise & Flowers” (2022)
22. Archive „Call To Arms & Angels” (2022)

51. Fontaines D.C. „Skinty Fia” (2022)
52. Ultravox „Live At The Hammersmith Odeon 16.10.1981” (2022)